‘Als we niets doen aan het onderwijs, gaan we collectief verarmen’

https://www.tijd.be/politiek-economie/belgie/vlaanderen/als-we-niets-doen-aan-het-onderwijs-gaan-we-collectief-verarmen/10270919.html

Ook nu koos ik wederom voor een artikel dat in lijn ligt met wat ik tot nu toe heb besproken. In de andere artikels kan je lezen hoe ik denk over de subsidies die minister van Onderwijs Ben Weyts, vrij maakt voor schoolbouwprojecten, alsook wat ik denk over de vernieuwde eindtermen. In dit artikel ga ik wat verder in op niveau van het onderwijs. Opnieuw geef ik hier een kritische kijk naar het onderwijs, want ik maak me zorgen.

Onlangs las ik de quote: ‘The only source of knowlegde is experience’. De enige bron van kennis is ervaring. Ik koppel dit graag terug aan mijn vakantiejob van afgelopen zomer. In de maand augustus was ik postbode , een toch niet te onderschatten job want er komt veel meer bij kijken dan enkel post van huis tot huis brengen. In de eerste week van mijn vakantiejob werkte ik minder efficiënt dan in de laatste week en dat is ook normaal. Dag na dag leerde ik de kneepjes van het vak waardoor ik steeds sneller en georganiseerder kon werken. Anders gezegd : de kennis die ik opgedaan heb door deze job te doen, is ontsproten uit de ervaring.

In dit voorbeeld is de aangehaalde quote inderdaad van toepassing, maar kunnen we deze quote ook toepassen op het onderwijs? Stel dat we een les wiskunde volgen en de leerkracht vraagt ons wat het kwadraat van 6 is. Kan een leerling dan het juiste antwoord geven zonder dat hij weet wat een kwadraat is? Kan de leerling het juiste antwoord geven indien hij niet weet hoe hij moet vermenigvuldigen?

Het lijkt mij dan ook duidelijk dat leerlingen eerst over de kennis moeten beschikken vooraleer ze iets kunnen gaan toepassen. Het toepassen van de kennis, zorgt dan voor de ervaring, maar zonder de nodige kennis wordt het opdoen van ervaring moeilijk.

Kennis overbrengen is het doel van het onderwijs. De leerlingen moeten dan met deze kennis aan de slag. Het probleem in onze huidige maatschappij is dat de leerlingen vertrouwd zijn geraakt met toepassingen op een gsm of tablet, waardoor ze het belang van deze kennis niet begrijpen, waardoor ze ook niet gemotiveerd zijn om deze zaken te leren.

Toen ik in de lagere school een taak had van hoofdrekenen, was het ook écht hoofdrekenen. Tegenwoordig kunnen de leerlingen deze taak maken met het rekentoestel op een gsm of tablet, waar ze toch al vertrouwd mee zijn. Dit zorgt dat de vaardigheid op vlak van wetenschap en wiskunde van 10-jarigen de afgelopen jaren significant is gedaald. Deze daling in testscores, kan je meteen gaan relateren aan het toekomstige bruto binnenlands product en het inkomen van de mens.

Deze kwalijke trend zal waarschijnlijk zorgen voor de verarming van onze samenleving.

Het opkrikken van het onderwijsniveau lijkt mij dan ook een top priority. Ik gaf reeds aan dat het integreren van de basiscompetenties een goed begin is, maar dat alleen zal niet genoeg zijn om te bereiken wat we willen bereiken. We zetten stappen in de juiste richting, maar er is nog veel werk aan de winkel.